Starożytna Mezopotamia
Ustrój polityczny w Mezopotamii był bardzo podobny do tego, który panował w Egipcie, panowała tam bowiem monarchia despotyczna. Tym mianem określamy władzę, którą bezwzględnie sprawuje król i sam podejmuje większość decyzji. Podobnie jak w Egipcie władza była dziedziczna. Mezopotamska despotia wykształciła się z wcześniejszej teokracji jaka tam panowała- oznacza to, że wcześniej głową państwa był kapłan, a sama władza była ściśle związana z religią i bogiem.
To co odróżnia Mezopotamię od Egiptu to fakt, że na terenach imperium sargońskiego i babilońskiego rządził król, a nie tak jak nad Nilem- faraon. Ów król nie podejmował też wszystkich decyzji sam, miał wielu doradców lecz w większości wypadków ostatnie słowo należało do władcy. Król decydował między innymi o:
- losach armii i żołnierzy mezopotamskich
- mianowaniu urzędników
- wypowiadaniu wojen i zawieraniu przymierzy z innymi państwami
- wyrokach w sprawach sądowych, prawach spisanych w kodeksach (pierwszy znany nam spisany kodeks został sporządzony przez króla jednego z imperiów, Hammurabiego)
- budowie nowych sieci irygacyjnych (odgrywających ważną rolę w tamtych czasach)
Król był również odpowiedzialny za składanie ofiar bogom i budowanie nowych świątyń.
Na terenie Mezopotamii władcy większych miast podbijali inne, mniejsze miejscowości tworząc imperia. Każde z nich dzisiaj określilibyśmy mianem państw. W każdym z nich panował inny władca, lecz ustrój polityczny był ten sam- monarchia despotyczna była wiodącym systemem politycznym na terenie całej Mezopotamii. Siła władców imperiów opierała się głównie na sile militarnej, dlatego król sam decydował o losach swojej armii.
 | |
| Mapa starożytnej Mezopotamii. |
Mezopotamia współczesna
Dziś nie używamy terminu Mezopotamia, by określić państwa leżące na terenie dawnych imperiów. Wśród nich możemy wyróżnić Irak, Iran, Syrię i Turcję.W Turcji i Iraku obecnie panuje demokracja parlamentarna, co znaczy, że obywatele wybierają parlamentarzystów, którzy w ich imieniu przeprowadzają głosowanie (wybiera się rząd, premiera oraz prezydenta). Iran przyjął ustrój łączący nowoczesną demokrację z religijną dyktaturą i od tego czasu propaguje się jako "pierwsza demokracja Bliskiego Wschodu"*. Zarówno Syria jak i Irak nie są teraz politycznie ustabilizowanymi państwami (choć Irak stara zachować się swoją demokrację parlamentarną) ze względu na wojny domowe, które obecnie tam panują.
 |
| Mapa Bliskiego Wschodu |
Co różni te systemy?
Monarchia despotyczna połączona z teokracją z pewnością nie jest lepsza od demokracji parlamentarnej (przyjmuję ją jako najbardziej stabilny system państw Bliskiego Wschodu). Obywatele mimo, że sami nie uczestniczą w wolnych wyborach mają prawo do głosowania na swoich przedstawicieli, którzy mają wybrać najlepszego kandydata na głowę państwa.
Korzyści ze zmiany systemu politycznego (na przykładzie demokracji parlamentarnej):
- Obywatele sami decydują o przedstawicielach, którzy za nich będą głosowali w wyborach.
- Władza nie jest dziedziczna.
- Istnieje rząd, ministrowie wobec czego jeden człowiek (dawniej król) nie jest odpowiedzialny za wszystko co dzieje się w kraju.
- Państwa mezopotamskie są samodzielne, nie tworzą imperiów i mają szansę suwerennie się rozwijać
~~*~~*~~*~~
PRZYPISY:
* Myśl zaczerpnięta z: http://pl.wikipedia.org/wiki/Ustr%C3%B3j_polityczny_Iranu
W pracy zostały wykorzystane źródła niezawarte w planie badawczym (pozostałe tam figurują):
http://pl.wikipedia.org/wiki/Turcja
http://pl.wikipedia.org/wiki/Ustr%C3%B3j_polityczny_Iranu
Zdjęcia pochodzą z:
1. http://avehistorica.edu.pl/artykul-3-mezopotamia___warunki_naturalne_i_krainy_historyczne.html
2. http://www.medycynatropikalna.pl/info/89/zagrozenia-bliski-wschod
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz