Porównanie języka używanego w starożytnej Mezopotamii i Egipcie- Egipt

Język starożytnego Egiptu:

Mieszkańcy Egiptu porozumiewali się w różnych okresach, różnymi językami.

•   archaiczny język egipski  – okres wczesnodynastyczny

•   język staroegipski – 3180-2240 p.n.e.

•   język średnioegipski (zw.klasycznym)  – 2240-1990 p.n.e./394 n.e.

•   język nowoegipski  – 1573-715 p.n.e.

•   Język demotyczny  – XXVI dynastii-450

•   Język koptyjski – od czasów rzymskich (obecnie tylko język liturgiczny)

Archaiczny język egipski:

Archaiczny język egipski jest to odmiana starożytnego języka egipskiego używana w okresie wczesnodynastycznym. Pochodzą z niego najwcześniejsze teksty zapisane hieroglifami. Pierwsze inskrykpcje w tym języku datowane są na około 3400 p.n.e

Język średnioegipski:

Język średnioegipski – język używany przez starożytnych Egipcjan w Pierwszym Okresie Przejściowym i Średnim Państwie, zwany również egipskim klasycznym. W tekstach religijnych i literackich, a także w monumentalnych inskrypcjach używany był do końca Okresu Rzymskiego.

Język nowoegipski:

Język nowoegipski – język potoczny używany przez starożytnych Egipcjan w Nowym Państwie i Trzecim Okresie Przejściowym. Znany jest przede wszystkim z zapisów w dokumentach prywatnych, jego ślady odnajdywane są również sporadycznie w tekstach literackich i inskrypcjach monumentalnych.

Język demotyczny:

Demotyka  – nazwa zarówno odmiany pisma wywodzącego się z regionalnego wariantu hieratyki stosowanej w Dolnym Egipcie w Trzecim Okresie Przejściowym, jak i ówczesnego potocznego języka zapisywanego tym pismem używanego w Starożytnym Egipcie. Pismo demotyczne było używane dla celów administracyjnych, handlowych, do pisania korespondencji, aktów prawnych, a także celem sporządzania podręcznych notatek.

Język koptyjski:
Język koptyjski – potomek języka staroegipskiego, ostatnia faza rozwojowa języka egipskiego. Do jego zapisu używano pisma alfabetycznego zapożyczonego od Greków. Ponieważ jednak w języku koptyjskim istniały głoski nieistniejące w grece, twórcy alfabetu koptyjskiego zapożyczyli z demotyki siedem znaków.

Nie istniał jeden literacki język koptyjski: teksty pisano w pięciu różnych dialektach. Najważniejsze z nich to:

•   saidzki (sahidycki) – jako język literacki aż do X wieku n.e., początkowo był głównym dialektem koptyjskim;

•   bohairski – pierwotny dialekt Delty Zachodniej, od XI wieku zastąpił dialekt saidzki. Ma dużo greckich zapożyczeń (ok. 15% słownictwa), więcej niż dialekt saidzki.

Źródła z których korzystałam a nie ma ich w planie badawczym:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Starożytni_Egipcjanie

http://pl.wikipedia.org/wiki/Język_koptyjski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Język_średnioegipski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Demotyka

http://pl.wikipedia.org/wiki/Język_nowoegipski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Archaiczny_język_egipski

Porównanie języka używanego w starożytnej Mezopotamii i Egipcie- Mezopotamia

Języki starożytnej mezopotami:

- język akadyjski

- język sumeryjski

Język  akadyjski 

Język akadyjski ma 3 dialekty:

•   Dialekt asyryjski

•   Dialekt babiloński

•   Dialekt staroakadyjski

Dialekt asyryjski:

Dialekt asyryjski języka akadyjskiego – odmiana języka akadyjskiego, która wykształciła się na przełomie trzeciego i drugiego tysiąclecia p.n.e. na północnych obszarach Mezopotamii. Zapisywany był pismem klinowym i używany do połowy pierwszego tysiąclecia p.n.e., zanikł po upadku imperium asyryjskiego w 612 roku p.n.e. Poświadczony został przez teksty, zapisane na tabliczkach glinianych, z których największa część datowana jest na okres IX–VII wiek p.n.e.

Dialekt babiloński: 

dialekt babiloński – jeden z głównych dialektów języka akadyjskiego, który wykształcił się na początku II tys. p.n.e. z dialektu staroakadyjskiego na obszarze środkowej i południowej Mezopotamii. W użyciu pozostawał do końca I tys. p.n.e. Zapisywany był w piśmie klinowym. W rozwoju języka babilońskiego wyróżnianych jest pięć etapów: starobabiloński, średniobabiloński, młodobabiloński, nowobabiloński i późnobabiloński. 

Dialekt staroakadyjski:

 dialekt staroakadyjski– najstarszy znany dialekt języka akadyjskiego, poświadczony w mezopotamskich źródłach pisanych z 2 połowy III tys. p.n.e.Staroakadyjski był żywym językiem do około 1950 roku p.n.e. Do jego podziału na dwa dialekty – północnyasyryjski i południowy babiloński – wpłynęły migracje i osiedlanie  się w regionie ludności semickie

Język sumeryjski:

Język sumeryjski  – język starożytnego Sumeru, używany w południowej Mezopotamii od co najmniej IV tysiąclecia p.n.e., najstarszy zapisany język. Został wyparty przez język akadyjski około 2000 p.n.e., ale był używany w Mezopotamii jako język tekstów religijnych, ceremonialnych i naukowych do około I wieku p.n.e., a następnie został zapomniany aż do odczytania w XIX wieku. Język sumeryjski nie jest spokrewniony z innymi językami używanymi przez okoliczne ludy i jest na ogół uważany za język izolowany. Do jego zapisu używano pisma klinowego. 

Źródła z których korzystałam a nie ma ich w planie badawczym:

http://pl.wikipedia.org/wiki/Kategoria:Dialekty_języka_akadyjskiego

http://pl.wikipedia.org/wiki/Dialekt_asyryjski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Dialekt_babiloński

http://pl.wikipedia.org/wiki/Dialekt_staroakadyjski

http://pl.wikipedia.org/wiki/Język_sumeryjski