Egipt
Zgodnie z
konstytucją z 1971 r.,
zmodyfikowaną w roku 1980, ustrojem politycznym Egiptu jest republiką
prezydencką z systemem wielopartyjnym.
Głową państwa
jest prezydent. Jego kandydaturę wysuwa Zgromadzenie Ludowe (parlament), a
zatwierdzają obywatele na 6-letnią kadencję w głosowaniu powszechnym. Liczba
kadencji jest nieograniczona, a prezydent ma szerokie uprawnienia w zakresie
władzy wykonawczej i ustawodawczej. Mianuje jednego lub więcej wiceprezydentów,
premiera, Radę Ministrów i 1/3 składu Rady Konsultatywnej (organ doradczy).
Mezopotamia
Teraz na terenie dawnej Mezopotamii leżą między innymi:
Syria, Iran, Irak, Arabia
Saudyjska. W Syrii i Iraku trwa wojna domowa. Zgodnie z konstytucją z 1979 Iran
jest republiką islamską. Najwyższy autorytet i władzę w państwie ma przywódca
religijno-polityczny, którym musi być wysoko utytułowany teolog muzułmański. W
Arabii Saudyjskiej panuje monarchia dziedziczna, rząd powoływany przez króla,
Zgromadzenie Doradcze nominowane przez władze, istnieją plany częściowo wolnych
wyborów do samorządu terytorialnego i parlamentu; duża rola rodziny królewskiej.
Porównanie
i przyczyny zmian
W Egipcie władca był traktowany jak bóg, jak
święty człowiek, dzięki któremu lud miał kontakt z bóstwami. Teraz prezydent
rządzi państwem i nie jest tak czczony jak za dawnych czasów faraonowie. W Mezopotamii
najbiedniejsi mieli najgorsze życie. Teraz na terenach państw Mezopotamii sytuacja
jest zróżnicowana. Od dyktatury w Syrii i Iraku, poprzez islam w Iranie i
monarchię w Arabii Saudyjskiej. Przyczyną zmian mogło być coraz bardziej
powszechne wykształcenie. Coraz więcej ludzi umiało czytać, pisać i było
świadome swojej wartości. Niższe warstwy społeczne z czasem zdobyły
wykształcenie. Na zmianę systemu mogły działać także wyniszczające wojny. Na
Egipt najechał Rzym w 30 r. p.n.e. cesarz August
pokonał ostatnią z władczyń egipskich, Kleopatrę VII i wcielił jej państwo jako
prowincję cesarską do imperium rzymskiego. Po 395 schrystianizowany Egipt
znalazł się w granicach cesarstwa wschodniorzymskiego, następnie przejęło je
Bizancjum. Wyniszczający wpływ
w północnej części Mezopotamii miały liczne wojny persko-rzymskie i
persko-bizantyjskie. Z kolei w miastach południowej Mezopotamii (Uruk, Kisz),
wykopaliska archeologiczne ukazują liczne ślady rezydencji sasanidzkich
władców. Perskie panowanie w Mezopotamii zostało zlikwidowane przez Arabów w
połowie VII wieku (651). Liczne bitwy i podbijanie przez wiele
państw spowodowały powolny upadek tych cywilizacji i utratę znaczenia na arenie
międzynarodowej.
---------------------------------
Źródła:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz